قشنگی زندگیم پارمیدا ومحمدرضا

اون چندروز پیش داشتم کارهامو میکردم که یهو پارمیداصدام کرد مامان بیا یه بز کشیدم منم رفتم بالا سرش دیدم چقدر با نمک کشیده دلم نیومد نزارم تو وبلاگ....خیلی خوشم اومده بود وکلی ماچش کردم دخترم یه پا هنرمنده برای خودش.اینقدر نقاشی هاش رو با دقت و باذوق میکشه الهی من قربونش برم. ...

پارمیدا جان می خوام از روزی که داداشیت به دنیا اومد برات بگم از قبل که خیلی به انتظا ر نشستی لحظه شماری میکردی وهمش می پرسیدی چند(کی)میشه محمدرضا به دنیا میاد؟ و منم میگفتم بزار بهار بشه درختا هم گل بدن عید که بشه بعدش محمدرضا به دنیا میاد.  روزی هم که به دنیا اومد توی بیمارستان با بهت نگاش کردی وگفتی این داداشی منه وخیلی اون روز خوشحال بودی و من که حالا مامان دو تا از از پاکترین موجودات خدا هستم خدا رو شکر میکنم و سلامتی وخوشبختیتون رو از خداوند میخوام. امیدوارم مامان خوبی براتون باشم. راستی داداشی از طرف ما یه کادو هم برات آورده بود همون که خیلی دوسش داشتی "اگه گفتی"آره یه اسکوتر خوشکل صورتی که عکس سیندرلا روشه.خیلی اونو دوست داری...